Hayek cd.

pieniądz dominalny DENACJONALIZACJA cd. 

felietony, refleksie, opinie,

....jak już wcześniej wspomniałem w moim poprzednim wpisie,   prowadzić by to mogło do pieniądza dominalnego lub fabrycznego, i tak je raczej należy nazywać. A jakość pieniędzy dominalnych pozostawiała nie raz, wiele do życzenia, niektóre z nich uważano zgoła za pieniądz fałszywy, jak na przykład prywatne pieniądze Krostowskich z Łobżenicy - w edykcie Zygmunta Trzeciego z 1631 roku, lub ostatnia prywatna moneta dominalna , [oficjalna] moneta  pana Mańkowskiego z Winnogóry wybita około 1917 roku to pieniądz aluminiowy, jak powojenne "rybaki". Zupełną zresztą zagadką jest natomiast sugestia Hayka jakoby te pieniądze miały-by być stabilne, i trudniejsze do podrobienia. Na czym te sugestie oparł tego nie wiemy. Czy pieniądze fabryczne [np. pieniądz górniczy] były trudne do podrobienia? Chyba nie. Mieliśmy już nieraz do czynienia w naszej historii z konkurencyjnym rynkiem prawdziwych kruszcowych walut, gdzie różne systemy monetarne srebrne i złote konkurowały ze sobą, że podam tylko za przykład czasy pierwszych piastów z pieniądzem "państwowym" -królewskim, prywatnymi pieniędzmi biskupimi, [tak zwanymi biskupimi], a póżniej doszły do tego jeszcze tak zwane fenigi wendyjskie, pieniądz piastów śląskich, prywatny pieniądz palatyna Sieciecha....Albo w póżniejszych czasach jagiellońskich gdzie obok monety Korony Królestwa Polskiego, był w obiegu pieniądz Wielkiego Xsięstwa Litewskiego, Ks. Kurlandii i Semigalii, mazowiecki i pruski. Witane zresztą chętnie w państwach zachodniej i wschodniej europy.

Samą inicjatywę Hayka warto oczywiście odnotować.

DENACJONALIZACJA PIENIĄDZA WEDGŁUG HAYEKA

denacjonalizacja pieniądza według Hayka. -na podstawie artykułu w www.mises.pl De-nacjonalizacja, czyli zdjęcie z pieniądza państwowego monopolu, a więc wyłączności państwa w dziedzinie wytwarzania pieniądza na danym terytorium, albo przekazanie go innym wybranym podmiotom. zwraca uwagę śmiałość tego przecież bardzo umiarkowanego ekonomisty, kiedyś ucznia i entuzjasty Misesa, potem pod wpływem siły większości i mejnstrimu nieco socjalizującego.Wg. Hayka różne, prywatne, [ a może raczej firmowe] waluty mogłyby na rynku konkurować ze sobą. W większych ośrodkach miejskich o dużym stopniu nasycenia [rozwoju] i różnorodności wymiany towarów i usług, jak i produkcji, taka konkurencyjność walut prowadziłaby i doprowadziła z pewnością do do wyboru lepszych walut, w tym i walut kruszcowych, chociaż i inne mogłyby się utrzymać szczególnie jako pieniądz drobny, zdawkowy. Ujemna strona: monopol firm-emitentów w płaceniu za usługi pracownikom za swoją pracę, prowadziło do większego uzależnienia obywateli przez pracodawców i firmy w których są zatrudniani.